Bij een huwelijk met grensoverschrijdende aspecten is het belangrijk om te weten welk recht van toepassing is op de vermogensrechtelijke gevolgen.

De bepalingen in de Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening die de toegang tot het administratief beroep en het jurisdictioneel beroep voor omwonenden afhankelijk maken van de indiening van een gemotiveerd standpunt (bezwaar) tijdens het openbaar onderzoek werden recent vernietigd door het Grondwettelijk Hof.

Een verleende omgevingsvergunning dient aangeplakt te worden. Deze aanplakking betreft niet enkel een decretale plicht maar regelt tevens het uitgangspunt om de beroepstermijn te berekenen. In de praktijk rijzen er vaak discussies omtrent de aanplakking. Wie dient in feite het bewijs te leveren inzake de aanplakking?

Door de invoering van de eengemaakte omgevingsvergunning is het niet altijd even duidelijk of ingedeelde inrichtingen of activiteiten al dan niet gemeld dienen te worden bij een overdracht. Welnu, er dienen enkele situaties onderscheiden te worden die elk een eigen finaliteit kennen.

Als hoofdregel geldt dat de verordening van toepassing is op huwelijken gesloten op of na 29 januari 2019. Daarmee lijkt de verordening voor de procespraktijk op het eerste gezicht enkel voor de toekomst van belang en dus een 'ver-van-mijn-bed-show'. Niets is echter minder waar. De rechtsmachtsregels, met name de regels die bepalen welke rechter bevoegd is om een geschil te beslechten, gelden immers onmiddellijk voor alle procedures die op of na 29 januari 2019 aanhangig worden gemaakt. Zulks dus ongeacht of het huwelijk van voor die datum is. De HuwvermVo neemt als uitgangspunt dat procedures die met elkaar samenhangen zoveel mogelijk aanhangig moeten worden gemaakt bij dezelfde rechter. We brengen de belangrijkste bevoegdheidsbepalingen voor u in kaart.

Met de huwelijksvermogensrechtverordening wil de Europese wetgever de echtgenoten meer rechtszekerheid en voorspelbaarheid bieden in vermogensrechtelijke aangelegenheden in een internationale en grensoverschrijdende context. De focus ligt hier voornamelijk bij de regels van bevoegdheid, toepasselijk recht en alsmede erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen en akten.

Op 6 december 2018 bracht het Grondwettelijk Hof heugelijk nieuws voor de wettelijke samenwoners onder ons. Ook wettelijk samenwonende partners kunnen vanaf dan genieten van een langere bescherming voor de tussen hen uitgesproken voorlopige maatregelen.

Op 11 januari 2019 heeft het Hof van Cassatie geantwoord op de vraag wie nu dient te bewijzen of een verpleegkundige de patiënte had geïnformeerd te wachten met rechtkomen en afstappen tot de tafel van de scanner naar beneden werd gelaten. De patiënte was bij het rechtkomen van de tafel gegleden waarbij ze haar enkel brak. De verklaringen van de verpleegkundige en de patiënte stonden diametraal tegenover elkaar. Het Hof van Cassatie grijpt terug naar artikel 870 Gerechtelijk Wetboek dat stelt dat iedere partij het bewijs moet leveren van de feiten die ze aanvoert. In de rechtsleer gaan al stemmen op dat hiermee het pleit over wie de bewijslast draagt inzake het naleven van de informatieplicht van de zorgberoeper definitief is beslecht. Toch lijkt voorzichtigheid op zijn plaats.

Aanstaande woensdag is er weer een nationale staking aangekondigd, waarvan voorspeld wordt dat er zeer veel hinder zal zijn bij het openbaar vervoer. Hierdoor zal menig werknemer niet tijdig op het werk geraken of zelfs helemaal niet in staat zijn om het werk aan te vatten. Wat is de impact hiervan op hun (gewaarborgd) loon? Diverse werkgevers van hun zijde zullen problemen ervaren met het invullen van voldoende mankracht voor hun productielijnen te bemannen. Welke mogelijkheden hebben werkgevers op dat punt? En wat kunnen ondernemingen doen die ten gevolge van een stakingspiket volledig afgesneden worden van de buitenwereld?

In het kader van het actieplan sociale fraudebestrijding 2019 werd opnieuw besloten om flitscontroles te organiseren in de fraudegevoelige sectoren. Flitscontroles zijn aangekondigde controles uitgevoerd door de verschillende sociale inspectiediensten. Deze flitscontroles hebben voornamelijk een informatief en preventief karakter. Dit neemt niet weg dat de inspectiediensten, bij vaststellingen van zwaarwichtige inbreuken, ook tijdens deze flitscontroles kunnen - en wellicht zullen - verbaliseren.