Smartphones en andere technologieën laten toe dat u een (telefoon)gesprek opneemt. Onder een heimelijk opgenomen gesprek verstaan wij elk gesprek dat door u werd opgenomen zonder medeweten van uw gesprekspartner. In dit artikel beantwoorden wij de vraag of u een heimelijk opgenomen gesprek kan gebruiken als bewijs tegen de persoon die zonder zijn medeweten werd opgenomen.

Er zijn verschillende denkbare scenario’s waarin u een gesprek zou willen opnemen zonder dat uw gesprekspartner daarvan op de hoogte is. Zo gebeurt het wel eens dat patiënten het gesprek met hun arts opnemen zonder medeweten van de arts. Kan dergelijke opname in het geval van een geschil worden gebruikt als bewijs?

Het opnemen van een andere persoon zonder diens medeweten betekent natuurlijk een inbreuk op de privacy van die persoon. Daarom zijn er een aantal rechtscolleges die het gebruik van dergelijke opnames verbieden. Zij kenmerken het bewijs als principieel ongeoorloofd wegens schending van de privacy. In dat geval zal de rechtbank de opname niet als bewijsmiddel toelaten en geen rekening houden met de inhoud van de opname.

Andere rechtscolleges nemen dan weer een meer genuanceerd standpunt in. Zij beschouwen een heimelijke opname op zichzelf niet als ongeoorloofd. Zij houden echter ook rekening met de manier waarop de opname werd verkregen. Men vertrekt dus van de principiële rechtmatigheid van een heimelijke opname als bewijs, maar legt de nadruk op de wijze van verkrijging.

Om te oordelen of heimelijke opname op rechtmatige wijze werd verkregen zal de rechtbank een belangenafweging maken. De rechtbank zal het belang van diegene wiens privacy wordt geschonden afwegen tegen het belang van de persoon die het bewijs moet leveren en een adequate verdediging wil voeren. De rechtbank gaat op zoek naar een evenwicht tussen die belangen.

In de volgende situatie zal de rechtbank veelal oordelen dat de opname op onrechtmatige wijze werd verkregen:

• De opname is heimelijk gebeurd;
• De opname betreft personen die op het ogenblik van het gesprek reeds in een geschil verwikkeld zijn.

In dat geval zal de rechtbank de opname dus niet aanvaarden als bewijsmiddel en geen rekening houden met de opname.

In uitzonderlijke gevallen zal de rechtbank een heimelijke opname toch aanvaarden als bewijs indien voldaan is aan de volgende voorwaarden:

• De bezwarende verklaringen werden niet uitgelokt door diegene die het gesprek heeft opgenomen;
• Het bewijs kan enkel op deze wijze geleverd worden.

Besluit

De heimelijke opname van een gesprek vormt een ernstige inbreuk op de privacy van de persoon die zonder zijn medeweten werd opgenomen. Om die reden springt de rechtbank omzichtig om met dergelijke opnames. Slechts in uitzonderlijke gevallen wordt een heimelijke opname van een gesprek toegelaten als bewijs.