De Belgische rechter zal, gelet op de gewone verblijfplaats van de Nederbelg, in principe de bevoegde rechter zijn om te oordelen over de opengevallen nalatenschap. In beginsel zal teruggegrepen worden naar het recht van de gewone verblijfplaats van de erflater op datum van zijn overlijden. Deze algemene bevoegdheidsregel kan in welbepaalde gevallen echter wel buiten spel gezet worden o.a. door de forumkeuze van de erflater.
Voor de toekomstige Nederbelg, zal na zijn verhuis naar België, aldus niet langer het Nederlandse recht van toepassing zijn op de vererving van zijn nalatenschap, maar zal zijn nalatenschap in beginsel volgens het Belgische recht worden afgewikkeld.
Verder voorziet de Europese Erfrechtverordening slechts in één toepasselijk recht dat zowel de vererving van de onroerende als roerende goederen beheerst, zelfs indien de Nederbelg bijvoorbeeld een tweede verblijf heeft in Europa (bijvoorbeeld zijn vakantiehuis in Spanje, Nederland,…).
De Erfrechtverordening is van toepassing op het civielrechtelijk aspect van de nalatenschap. Zo vallen de regels in verband met de onwaardigheid, de inbreng en de inkorting, de omvang van de reserve (legitieme portie), de aansprakelijkheid voor schulden van de nalatenschap,… hieronder.
De fiscale gevolgen en de fiscale behandeling van de nalatenschap worden evenwel niet in de Erfrechtverordening geregeld. De lidstaten heffen erfbelasting op basis van hun eigen fiscale aanknopingspunten, zoals de ligging van het vermogen, de woonplaats van de erflater,… Elke lidstaat beslist zelf hoe haar erfbelasting wordt geheven. Er zal aldus moeten worden nagegaan alwaar men belast zal worden (België dan wel Nederland).
Ook het huwelijksvermogensrecht, de schenkingen,… worden uitdrukkelijk uitgesloten van het toepassingsgebied. De implicaties hiervan zijn niet te verwaarlozen op de te vererven nalatenschap.
+32 89 32 23 00
Grotestraat 122
B-3600 Genk
+32 89 46 15 62
Bocholterstraat 14
B-3960 Bree